Na het verven van de gesponnen draad van vorige week ben ik gisteren weer bezig gegaan. Nu met lontwol.
Deze keer niet in een pan met water, maar nadat de wol had geweekt in water met azijn heb ik het op huishoudfolie gelegd en daarna de tabletjes in azijn opgelost. Die oplossing heb ik op de lont gedruppeld. Het geheel daarna ingepakt en in de stoompan verwarmd.
De eerste verfpoging verliep niet helemaal zoals ik had verwacht na het zien van de filmpjes. In de Xenos tabletjes zit schijnbaar veeeeeeel minder kleurstof dan in de amerikaanse tabletjes van enkele jaren geleden. De wol boven in de pan leek al heel erg licht van kleur na een paar minuten, maar ik had ijdele hoop dat de kleur stof naar onderen was gezakt en daar meer had gedaan. Niet dus.
Sinds eind maart ben ik in het bezit van een spinnewiel. Een Louët S10, een ouwetje om dat spinnen op een wiel toch eens te proberen. En nieuwe wielen kosten toch wel een aardig bedrag. Op een bijeenkomst van de spingroep begon ik met mijn eerste draadje. Wat was het leuk om iets geheel nieuws te leren. En om te zien dat het misschien niet perfect gaat, maar dat er toch een aardig draadje uit komt.
Na het vorige blogje nog meer dan een maand bezig geweest met de Marie Wallin trui. Natuurlijk kostte alleen het inweven van alle draadjes heel erg veel tijd. Dat heb ik stukje bij beetje gedaan. O.a. in de wachtkamer van de oogarts, Fouchienus had zijn jaarlijkse controle en dat duurde heel lang. Al met al zeker twee uur, maar dat betekende wel van 1 mouw alle draadjes afgehecht. In elkaar zetten heb ik sowieso al een hekel aan. Dat gaat meestal niet zo vlot. Dit weekend heb ik het gedaan tijdens het kijken naar het begin van het nieuwe Formule 1 seizoen.
Die voortgang is er zeker wel ook al heb ik het hier niet laten zien. Het breien van dit project gaat me niet zo heel vlot af, ook al omdat ik me door allelei dingen laat afleiden. Plus het garen is natuurlijk vrij dun. Toch heb ik gisteren de eerste mouw af kunnen maken. Nog een mouw te gaan en dan is het in elkaar zetten en de kraag erop.
In oktober liet ik hier mijn aankopen van de Brei en haakdagen in Zwolle zien. Met daarbij ook het boekje Springtime van Marie Wallin. Haar breiontwerpen vind ik heel erg mooi. En deze week ben ik begonnen aan één van haar ontwerpen. Nog niet uit het patronen boekje, maar een model uit een Verena tijdschrift, herfst 2013.
Gisteren ben ik voor het eerst samen met mijn schoolvriendin naar de Brei- en haakdagen in Zwolle geweest. Zulke dagen zijn toch net als een schoolreisje van vroeger, inclusief slecht slapen de nacht van te voren. We hadden een vlotte heenreis. Bij de Ijsselhallen konden we vlot doorlopen, de kaarten had ik al thuis geprint. Binnen was het gelijk al behoorlijk druk viel ons op. Dan is het tegelijkertijd toch onvoorstelbaar dat grote tijdschriften tegenwoordig niet meer aandacht besteden aan breien en haken.